Survivalkit, chill(en) bij MooMba en PV's

Bon dia,

Met een survivalkit op onze rug (pleisters, zonnebrandcrème, water, afterbite, eten, snoepjes...) stonden we vrijdagochtend bij het Tamarijnhotel. We werden opgehaald door Eddy Croes, meneer Ranger, met zijn daf truck (dus geen jeep). Voor jullie beeld: het is een enorme truck waarvan de wielen tot aan onze navels komen. We denken dat er zo'n ongeveer 25 man in kan, maar we waren met z'n tienen en hadden dus alle ruimte. Ons gezelschap bestond uit vier stellen en... wij (romantisch hè). Eén stel was in de twintig en verwachtte hun eerste kindje, stel twee en drie waren allebei een man en een vrouw van in de 40 en het vierde stel bestond uit twee mannen van rond de 50. Het was een gezellige groep. We hebben van 9.00 uur 's ochtends tot 19.30 uur 's avonds over het eiland getourd. Eddy heeft ongeveer de hele dag gepraat. Dat was ook niet zo gek, aangezien hij alles minstens drie keer herhaalde. Vooral zijn (ietwat seksueel getinte) grappen herhaalde hij graag. Gelukkig lachte Eddy hier zelf heel hard om, dus konden wij de humor er ook wel van in zien. De dag bestond voornamelijk uit veel mooie uitzichtpunten, waarvan jullie een aantal foto's kunnen bewonderen. Eddy vond het zelf ook erg leuk om foto's te maken, dus we hebben onze fotomodelskills goed kunnen oefenen ("Ja mooi schatje!" "Oh wat is het een schatje!" "Moooooooie foto." "Ja hand in je zij!". Dus... Trouwens: Eddy is 63 jaar. Dus...!). Het was in zijn geheel een leuke, maar wel vermoeiende dag.

Zaterdagochtend zijn we naar Oranjestad geweest. We hebben lekker door de stad geslenterd en een beetje gewinkeld. Kledingwinkels hier zijn niet zo om over naar huis te schrijven (dus dat doen we ook niet). We hebben ons echter wel vermaakt in de souvenirwinkeltjes. Daarna zijn we nog naar een strandje bij Oranjestad geweest. Helaas begon de lucht 's middags heel erg te betrekken, dus zijn we maar terug naar ons appartement gereden. Zaterdagavond gingen we uit eten bij MooMba Beach. We hebben heerlijk gegeten, allebei een Balashibiertje gedronken (wel de vrouwvriendelijke variant - Balashi Chill) en zijn daarna nog even blijven hangen en hebben gekletst met wat medewerkers en gasten. Moomba Beach ligt bij de High Rise hotels, ten noorden van Oranjestad. Overdag ziet het er bij deze hotels mooi (hoewel heel toeristisch) uit, 's avonds verandert het in een bruisende straat vol met mensen, kraampjes, lichten en veel drukbezochte restaurantjes en barretjes.

Zondag hadden we een schoonmaak-/chill-/was-/skype-/huispakkendag (al is het voor die laatste hier echt te warm). Tussendoor hebben we ons mentaal voorbereid op de stageweek die er weer aan zat te komen...

En die begon gisteren! Gisterochtend hadden we om 9.00 uur een afspraak met een officier van justitie van het OM staan. Het was een heel interessant interview. Alleen jammer dat de beste man de rijkunst van Arubanen vergeleek met die van plattelanders en alle Achterhoekers op hun tractoren na een Normaalconcert (hoezo vooroordelen?). In deze vergelijking kwamen Arubanen er volgens hem toch echt beter uit (en nee, dit was geen grapje, hij meende het serieus). Jullie begrijpen: Marjolijn heeft de rest van het interview niets meer gezegd. Na het interview zijn we opnieuw naar het bestuursgebouw gegaan. Hier hebben we twee afspraken geregeld met medewerkers van het ministerie van Justitie en van Volksgezondheid en hebben we tussendoor ook nog even de hand geschud van de Minister-President van Aruba, Mike Eman. Dat hadden we toch goed geregeld! (Ehhh hij kwam gewoon toevallig binnenlopen.) Tussendoor zijn we naar de FADA gegaan en aan het eind van de middag weer opnieuw naar de verkeerspolitie. Ons plan was om er extra vroeg te zijn zodat we eerst nog met wat andere mensen konden spreken. Tijdens het wachten op iemand die wellicht met ons kon spreken, hadden we alle tijd om dit keer de schoonmaakster te bewonderen. Haar schoonmaakstappenplan zag er als volgt uit: 1. Stop een grootverpakking bubbelgum in je mond en kauw flink. Houd dit vol gedurende de schoonmaaksessie. 2. Pak een vieze dweil en laat die nonchalant achter je aan slepen. 3. Dweilen afgerond. 4. Loop de vrouwenwc binnen. 5. Probeer het schoon te staren. 6. Loop de wc weer uit. 7. Herhaal stap 4-6 bij de mannenwc. 8. Pak een willekeurige schoonmaakspray en spray dit nonchalant achter je aan waar je denkt dat het nog vies is (overal dus). 9. Pak vooral geen doekje om dit vervolgens ook daadwerkelijk schoon te maken. 10. Pak je rugzakje, kauw flink door, laat de vieze dweil staan en waggel als een pinguïn naar buiten. Na deze interessante, wetenschappelijk verantwoorde observaties, kwam een agent naar ons toegelopen. Hij kon wel even wat vragen beantwoorden. Vervolgens kregen we een vage handbeweging van meneer Walrus, wat betekende dat wij zijn kantoor mochten binnenkomen. "Bon tardi!" riepen wij vrolijk. "Oooooohhh jullie spreken Papiamento!" Ja zoiets ja. Vol trots pakte hij vervolgens zijn 'Plan van aanpak', dat hij had geschreven voor zijn kaderopleiding 2 jaar geleden. Pagina voor pagina liet hij het verslag zien ("Pagina 1. Voorblad. Alsjullieblieft. Pagina 2. Inhoudsopgave. Kijk maar even goed. Pagina 3. Voorwoord. Ja kijk, hier zeg ik: ik ben meneer ...."). Laten we het er op houden dat hij in ieder geval wel zijn best had gedaan. Aangezien hij bang was dat we zijn 'werkstuk' zouden overschrijven, mochten we het niet meenemen. De rest van het uur hebben we PV's (héél veel PV's - procesverbalen -), foto's en één video gekeken van een ongeluk. Het was weer een interessante middag.

Ondanks (of misschien juist dankzij) dat wij het niet altijd eens zijn met de opvattingen die hier heersen over rijden onder invloed, geeft het ons wel heel veel input voor ons onderzoek. Daarnaast proberen we erg onze vooroordelen los te laten, omdat Arubanen een hele andere cultuur met andere gewoonten en ideeën hebben en wij alleen verder kunnen komen met ons onderzoek als we hiervoor open staan en hiervan meer gaan begrijpen. We proberen dan ook op veel plekken met mensen in gesprek te gaan over het onderwerp en ook overal waar we komen te observeren hoe instanties/organisaties werken.

Doordat de interviews allemaal anders lopen dan wij gewend zijn, kost het ons toch best veel energie allemaal. Gisteravond waren we dan ook erg moe. We hebben een paar spelletjes gespeeld, gegeten en zijn daarna nog even naar Wim en Frieda gelopen om wat dingen te bespreken en gezellig te kletsen. Daarna hebben we 'Obese' teruggekeken (onze guilty pleasure hier).

Het is inmiddels 9.15 uur hier. Om 10.00 uur staat ons volgende interview gepland dus wij gaan nu snel weer verder!

Liefs,

Marjolijn en Eline