Streepjes verven, telefonisch stalken en carnaval!

Bon dia lieve mensen,

Dinsdagmorgen om 10 uur stonden we voor het gebouw van de directie Volksgezondheid. We hebben ruim anderhalf uur gesproken met één van de medewerkers. Nadat we al onze vragen hadden gesteld, hebben we nog gekletst over de verschillen tussen Nederland en Aruba. Eén van de dingen die aan bod kwam, was 'streepjes verven'. Toen we namelijk maandagochtend op weg gingen naar onze afspraak was het midden van de weg afgezet. Iets verderop stonden 5 mannen met rollers de onzichtbare belijning weer zichtbaar te maken. Hier gaat dat dus nog allemaal met de hand. In Nederland "daar heb je een apparaat, dat gaat over de weg, dan rij je en dan gaat het plop plop plop plop. En dan heb je het weer binnen," aldus de medewerker van de directie Volkgezondheid. Zij vertelde dat ze ooit had gevraagd of het op Aruba ook niet op de Nederlandse manier kon. Het antwoord: nee, dan moeten we drie mensen ontslaan dus dat kan niet... Maar ondanks deze wat minder effectieve werkwijze zijn de strepen op de weg weer goed zichtbaar en daar zijn we toch wel blij mee! Na het gesprek, zijn we even bij een cafeetje gaan zitten om wat te drinken. Om 13 uur moesten we weer paraat zijn bij het ministerie van Justitie. Aangezien het opnemen van de interviews hier niet altijd prettig wordt gevonden, zijn we vaak fanatiek aan het meeschrijven. Niet zo slim om vervolgens het aantekeningenboekje, inclusief alle belangrijke telefoonnummers, te laten liggen op het bestuurskantoor... Toen we er achter kwamen, waren we alweer terug bij de FADA. We hebben meteen gebeld maar werden twee keer doorverbonden en vervolgens werd er direct opgehangen. Bij de derde keer waren we het zo zat dat Eline zei: "Ik wil nu iemand spreken van het ministerie van Justitie, het is dringend!" Dit resulteerde erin dat Eline de minster van Justitie zelf aan de telefoon kreeg. Dat was nou ook niet helemaal de bedoeling. De minister heeft ons echter netjes doorverbonden en we konden ons notitieboekje ophalen bij de balie van het bestuurskantoor. Waarschijnlijk zijn ze ons bij het bestuurskantoor inmiddels al helemaal zat omdat we hier alle afspraken moeten maken met de ministeries en ons vervolgens ook steeds weer daar moeten melden. Wij waren er de laatste tijd dus bijna dagelijks te vinden. Na deze volle werkdag wilden we eigenlijk naar het strand maar het was erg bewolkt. We hebben besloten thuis te blijven en een filmpje te kijken.

Woensdagochtend zijn we wéér naar de verkeerspolitie geweest, het lijkt bijna een obsessie te worden. Dit keer waren we op zoek naar meneer X en meneer Y. Meneer X heeft ons onder andere het ademanalyse-apparaat laten zien en ons weer wat interessante en opmerkelijke dingen verteld. Voor meneer Y moeten we later weer terugkomen. Zullen ze vast gezellig vinden daar. Toen we terug waren bij de FADA besloten we maar eens wat mensen te stalken via de telefoon. Meestal worden we vier keer doorverbonden, wordt vervolgens de hoorn erop gegooid en moeten we weer van vooraf aan beginnen. Dit hele 'grapje' herhaalt zich zo'n drie keer totdat we de juiste persoon aan de lijn krijgen die vaak meteen enthousiast is en een afspraak wil inplannen. Daarbij is het opvallend dat als Marjolijn belt, niemand opneemt en als Eline belt, iemand heel vrolijk "Bon tardi!" roept en ze direct wordt doorverbonden. Daarnaast worden telefoonnummers hier nog wel eens veranderd, waardoor we ook regelmatig het 'telefonische telefoonboek' (aldus Jeanira van de FADA) moeten bellen. Uiteindelijk kunnen we de lol er wel van in zien en hebben we ook al weer wat afspraken staan voor volgende week dus is alle moeite niet voor niets! Woensdagmiddag was het beter weer en zijn we na stage alsnog naar het strand gegaan.

Donderdagochtend hadden we een afspraak staan bij Teenchallenge. Dit is een wereldwijde organisatie die zich bezig houdt met allerlei problematiek in een gemeenschap. Eén van de dingen die Teenchallenge Aruba doet, is het verzorgen van cursussen voor mensen die hebben gereden onder invloed. Deze cursus voeren ze uit in opdracht van het OM. De officier van justitie kan bepaalde overtreders de keuze stellen om zo'n cursus te volgen in ruil voor een lagere boete. Het was een indrukwekkende ochtend. We hebben een deel van het cursusprogramma bekeken, inclusief een aantal schokkende filmpjes. De cursus is net een jaar bezig, maar Teenchallenge krijgt veel positieve reacties. Na twee uur (onze respondent was erg enthousiast en wilde ons alle lessen stuk voor stuk uitgebreid laten zien, maar wij moesten écht verder) gingen we weer terug naar de FADA. Hier kwamen we midden in de voorbereidingen voor een persconferentie. Volgende week zondag organiseren twee stagiaires van FADA namelijk een open dag. De FADA heeft namelijk niet alleen in Oranjestad een kantoor, maar ook in San Nicolas een kleine vestiging waar mensen naar toe kunnen voor informatie zodat ze niet helemaal naar Oranjestad hoeven te komen. Met de open dag hopen ze onder andere dat dit meer bekendheid krijgt. Door middel van de persconferentie wilden de twee stagiaires het evenement nog extra onder de aandacht brengen. Om half 3 zou de persconferentie beginnen (dit werd uiteraard ietsje later). Na wat foto's, een paar radio- en tv-opnames was het alweer snel voorbij. Wij zijn vervolgens nog even naar de politie gereden (deze keer de surveillance-afdeling van Oranjestad), maar moeten hier een andere keer terugkomen. Daarna zijn we naar huis gegaan. Om half 6 zijn we naar San Nicolas gereden. Daar is elke donderdagavond een klein Caribisch carnaval met optredens, een kleine optocht met dansers en muziek en vooral veel kraampjes/tentjes met eten en drinken. We hebben eerst wat gedronken bij Charlie's Bar (zie foto), hebben vervolgens Pastechi gegeten (een echte Arubaanse snack) en hebben ons tot slot vermaakt bij de optredens. Nadat eerst een aantal Arubaanse dansers (inclusief glitters en veren) hadden gedanst, werden een aantal buitenlandse mannen het podium op geroepen waar ze hun caribische dansmoves mochten showen. Gelukkig hebben we de beelden, dus kunnen jullie gezellig met ons meegenieten! Na alle optredens werd een klein optochtje gevormd met alle dansers, een drumband en wat andere muzikanten. Helaas was het voor ons tijd om naar huis te gaan, omdat we vandaag weer gewoon naar stage moeten.

Het is nu 9 uur 's ochtends en we zitten alweer bij de FADA. We hebben vandaag geen afspraken gepland staan, dus de rest van de dag zal bestaan uit transcriberen, het werken aan ons methodenhoofdstuk, het nog meer telefonisch stalken van mensen en een blog schrijven voor de buitenlandpagina van Perikles. Genoeg te doen dus! Maar jullie zijn natuurlijk het allerbelangrijkst, dus vandaar dat we deze blog als eerste hebben geschreven :) (slijm, slijm).

Fijn (lang) weekend! (Helaas zitten wij maandag gewoon op kantoor... Ze hebben hier die vrije dag ingeruild voor een extra vrije dag met carnaval en daar zijn wij nu de dupe van. En bedankt).

Marjolijn & Eline

ps. Foto's/filmpjes volgen later vandaag!